Dag 5 - Batemans Bay naar Eden

Vroeg opgestaan in Batemans; daar was toch niet zoveel te doen en de regen maakte het aangezicht van het toch al grauwe stadje niet veel fraaier. De wifi-verbinding was in het motel zo goed dat de Australische buienradar prima werkte: er zou de komende dag een enkel droog plekje zijn aan de Zuid-Oost kust en als daar toevallig een plaatsje met de naam Eden ligt ben je gek als dat niet de volgende bestemming wordt!
Als God het paradijs zo bedacht had, zou ik ook van iedere verboden vrucht eten; wat een troosteloos stadje. Wie wel eens in Egmond of Schoorl geweest is snapt wat hier bedoeld wordt. 1 winkelstraat met voornamelijk eettentjes -die eruit zien alsof per eettentje een dokterspost zou moeten bestaan- en motels. Een museum over Orca's en de visserij op die beesten op een oppervlakte die bij menig rijtjeshuis in het niet valt...Depressieve gedachten kwamen op bij de voorstelling hoe het zou moeten zijn om in Eden te leven. Een cynicus heeft zijn restaurantje "Garden of Eden" genoemd; cynisme is de laagste vorm van humor en een recept voor een hele langzame, pijnlijke dood.
Na de boodschapjes gedaan te hebben toch maar naar het motel gereden; je moet toch ergens slapen. Daar aangekomen bleek dat God het inderdaad zo bedoeld heeft! Wat het dorpje tekort komt, maakten de gasten en eigenaars van het motel meer dan goed. Er was een soort veranda waar ze zaten toen ik aan kwam rijden. Of ik helemaal uit Queensland kwam (nummerplaat)? "Nee gelukkig niet van zover; ik kom uit Nederland" Het ijs was gebroken en we hebben van 's middags 13 uur tot 's avonds 22 uur buiten gezeten. Australische familie (opa, oma, man, vrouw en 2 kinderen), eigenaars van het motel (stelletje van rond de vijftig) en een Duits koppeltje. Reuze gezellig, prima tips gekregen en als klap op de vuurpijl: skippy! Zal straks proberen wat foto's te uploaden. 's Avonds komen de uit de kluiten gewassen knaagdieren het gras van de golfbaan korthouden. En die golfbaan lag precies aan de overkant van ons hotel. Luke (de vader van het gezin) vond dat we dat maart eens van dichtbij moesten zien. Op enkele meters afstand zaten ze plichtmatig het gras op gepaste lengte te brengen. Heel gaaf om ze van zo dichtbij te zien!
Na een gezellige avond en een goede nachtrust afscheid genomen en in de auto gestapt. Een rit naar Port Welshpool voor de boeg.